چرا در بعضی روابط عاشقانه احساس میکنیم که فقط یکی از طرفین درگیر است؟
همه ما در زندگی حداقل یک بار احساس کردهایم که در یک رابطه عاشقانه، تلاش و انرژی بیشتری نسبت به طرف مقابل صرف میکنیم. این احساس میتواند بسیار آزاردهنده و فرساینده باشد و منجر به پایان رابطه شود. اما چرا این اتفاق میافتد؟ چرا در بعضی روابط، توازن و تعادل وجود ندارد و یکی از طرفین احساس میکند که بار سنگینی را به تنهایی به دوش میکشد؟ عوامل مختلفی میتوانند در این احساس نقش داشته باشند. درک این عوامل میتواند به ما کمک کند تا روابط سالمتر و پایدارتری داشته باشیم و از بروز این احساس ناخوشایند جلوگیری کنیم.
- ✅
تفاوت در میزان نیاز به صمیمیت:
افراد مختلف، نیازهای متفاوتی در رابطه دارند. برخی به صمیمیت و نزدیکی بیشتری نیاز دارند در حالی که برخی دیگر، استقلال و فضای شخصی خود را ترجیح میدهند. - ✅
سبکهای دلبستگی متفاوت:
سبک دلبستگی شما (ایمن، اضطرابی، اجتنابی، آشفته) نحوه تعامل شما را در روابط شکل میدهد. سبکهای دلبستگی ناایمن میتوانند منجر به احساس عدم تعادل در رابطه شوند. - ✅
عدم مهارتهای ارتباطی مؤثر:
اگر نتوانید احساسات، نیازها و انتظارات خود را به طور واضح و با صداقت بیان کنید، طرف مقابل نمیتواند به درستی پاسخگوی نیازهای شما باشد. - ✅
عدم درک متقابل:
تلاش نکردن برای درک دیدگاه، احساسات و تجربیات طرف مقابل، میتواند منجر به ایجاد فاصله و احساس عدم حمایت شود. - ✅
اختلاف در ارزشها و اهداف زندگی:
اگر ارزشها و اهداف زندگی شما با طرف مقابل همخوانی نداشته باشد، ممکن است احساس کنید که در مسیرهای جداگانهای قرار دارید و تلاشهایتان برای حفظ رابطه بینتیجه است. - ✅
وجود مشکلات حلنشده:
انباشته شدن مشکلات کوچک و بزرگ بدون حل شدن، میتواند منجر به ایجاد خشم، رنجش و احساس عدم توجه شود. - ✅
عدم قدردانی از تلاشها:
احساس اینکه تلاشهای شما برای حفظ رابطه دیده نمیشود و مورد قدردانی قرار نمیگیرد، میتواند انگیزهتان را برای ادامه تلاش کاهش دهد.
- ✅
ناامنیهای شخصی:
ناامنیها و ترسهای درونی میتوانند باعث شوند که بیش از حد به دنبال تایید و توجه طرف مقابل باشید و در نتیجه، احساس کنید که بیشتر درگیر رابطه هستید. - ✅
کنترلگری و سلطهجویی:
اگر یکی از طرفین سعی کند دیگری را کنترل کند یا بر او سلطه داشته باشد، میتواند منجر به ایجاد عدم تعادل در رابطه و احساس خفگی شود. - ✅
عدم تمایل به تعهد:
اگر یکی از طرفین به طور کامل متعهد به رابطه نباشد، ممکن است تلاش کمتری برای حفظ آن صرف کند. - ✅
دخالت عوامل خارجی:
استرسهای ناشی از کار، خانواده یا دوستان میتوانند بر رابطه تاثیر بگذارند و باعث شوند که یکی از طرفین، زمان و انرژی کمتری برای رابطه صرف کند. - ✅
عدم تمایل به تغییر:
اگر یکی از طرفین تمایلی به تغییر رفتارهای منفی خود نداشته باشد، میتواند منجر به ایجاد نارضایتی و احساس عدم پیشرفت در رابطه شود. - ✅
انتظارات غیرواقعبینانه:
داشتن انتظارات غیرواقعبینانه از رابطه و طرف مقابل، میتواند منجر به ناامیدی و احساس عدم رضایت شود. - ✅
عدم وجود مرزهای سالم:
مشخص نبودن مرزهای سالم در رابطه، میتواند باعث شود که یکی از طرفین بیش از حد درگیر زندگی دیگری شود و احساس خفگی کند. - ✅
مشکلات سلامت روان:
افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات سلامت روان میتوانند بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط سالم و حفظ تعادل در رابطه تاثیر بگذارند.
در ضمن، توجه کنید که گاهی اوقات، بهترین راه حل، پایان دادن به یک رابطه ناسالم و شروعی دوباره است. ارزش خود را بدانید و به دنبال رابطهای باشید که در آن احساس ارزشمندی، حمایت و عشق کنید. اگر در برقراری ارتباط موثر یا حل مشکلات رابطه خود با مشکل مواجه هستید، میتوانید از یک مشاور متخصص کمک بگیرید.
چرا در بعضی روابط عاشقانه فقط یک نفر درگیر است؟
عدم تعادل در سرمایهگذاری عاطفی
یکی از دلایل اصلی، عدم تعادل در سرمایهگذاری عاطفی بین دو طرف است.ممکن است یک نفر تمام انرژی و وقت خود را صرف رابطه کند، در حالی که طرف مقابل به اندازه کافی مشارکت نمیکند.این سرمایهگذاری شامل تلاش برای برقراری ارتباط، برنامهریزی برای دیدارها، ابراز محبت و همدلی، و به طور کلی نشان دادن اهمیت رابطه است.وقتی این تلاشها یکطرفه باشد، احساس میشود که فقط یک نفر در حال تلاش برای حفظ رابطه است.این عدم تعادل میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله شخصیت افراد، تجربیات گذشته و انتظارات آنها از رابطه.
در نتیجه، فردی که بیشتر سرمایهگذاری میکند، احساس ناامیدی، نادیده گرفته شدن و حتی خشم میکند.
در ضمن، این وضعیت میتواند منجر به احساس وابستگی بیش از حد و ترس از دست دادن رابطه شود.این احساسات منفی میتوانند به تدریج رابطه را فرسوده کنند.
تفاوت در سبکهای دلبستگی
سبک دلبستگی افراد نقش مهمی در نحوه تعامل آنها در روابط عاشقانه دارد.اگر یک نفر دارای سبک دلبستگی ایمن باشد و دیگری سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی یا مضطرب)، ممکن است این احساس به وجود آید که فقط یک نفر درگیر است.افراد دارای سبک دلبستگی اجتنابی معمولاً از صمیمیت و نزدیکی عاطفی دوری میکنند و ممکن است در ابراز احساسات خود مشکل داشته باشند.افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب، نیاز زیادی به تایید و اطمینان خاطر دارند و ممکن است بیش از حد به طرف مقابل وابسته شوند.این تفاوتها در سبک دلبستگی میتواند منجر به سوء تفاهمها و احساس عدم تعادل در رابطه شود.
فرد با سبک دلبستگی ایمن ممکن است از رفتار طرف مقابل خود احساس سردرگمی و ناامیدی کند.
در حالی که فرد با سبک دلبستگی ناایمن ممکن است احساس کند که نیازهایش برآورده نمیشود.شناخت سبک دلبستگی خود و طرف مقابل میتواند به بهبود ارتباط و حل مشکلات رابطه کمک کند.
عدم تطابق نیازها و انتظارات
هر فردی نیازها و انتظارات متفاوتی از یک رابطه عاشقانه دارد. اگر این نیازها و انتظارات با یکدیگر تطابق نداشته باشند، ممکن است یکی از طرفین احساس کند که نیازهایش نادیده گرفته میشود. مثلا یک نفر ممکن است به صمیمیت عاطفی و گفتگوی زیاد نیاز داشته باشد، در حالی که طرف مقابل بیشتر به استقلال و فضای شخصی اهمیت میدهد. این عدم تطابق میتواند منجر به احساس نارضایتی و دوری عاطفی شود. باید در مورد نیازها و انتظارات خود با طرف مقابل صحبت کنید و سعی کنید به یک درک مشترک برسید. گاهی اوقات، سازش و مصالحه میتواند به حل این مشکل کمک کند. اما در برخی موارد، ممکن است نیاز باشد که بپذیرید که این رابطه برای شما مناسب نیست. شناخت نیازها و انتظارات خود و طرف مقابل، کلید داشتن یک رابطه سالم و رضایتبخش است.
مشکلات ارتباطی
ارتباط موثر، یکی از ارکان اصلی هر رابطه موفق است. اگر دو طرف نتوانند به طور با صداقت و باز با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، ممکن است مشکلات زیادی در رابطه به وجود آید. مشکلات ارتباطی میتواند شامل عدم توانایی در بیان احساسات، عدم توانایی در گوش دادن فعال، انتقاد بیش از حد، و عدم توانایی در حل تعارضها باشد. وقتی ارتباط به درستی برقرار نشود، سوء تفاهمها و اختلافات افزایش مییابند و احساس دوری عاطفی به وجود میآید. برای بهبود ارتباط در رابطه، باید یاد بگیرید که چگونه به طور با صداقت و محترمانه با یکدیگر صحبت کنید. در ضمن، باید تلاش کنید تا به صحبتهای طرف مقابل گوش دهید و احساسات او را درک کنید. در صورت نیاز، میتوانید از یک مشاور زوجدرمانی کمک بگیرید تا مهارتهای ارتباطی خود را بهبود بخشید.
ترس از آسیبپذیری
آسیبپذیری، به معنای اجازه دادن به خود برای دیده شدن و پذیرفته شدن با تمام نقصها و ضعفها است. ترس از آسیبپذیری میتواند مانع از این شود که افراد به طور کامل در یک رابطه درگیر شوند. افرادی که از آسیبپذیری میترسند، ممکن است از ابراز احساسات واقعی خود خودداری کنند، از نزدیک شدن به طرف مقابل اجتناب کنند، و یا از ایجاد تعهد بلندمدت در رابطه خودداری کنند. این ترس میتواند ناشی از تجربیات گذشته، مانند روابط ناموفق یا سوء استفاده عاطفی باشد. برای غلبه بر ترس از آسیبپذیری، باید به تدریج به خود و طرف مقابل اعتماد کنید. وقتی به خود اجازه میدهید که آسیبپذیر باشید، میتوانید ارتباط عمیقتری با طرف مقابل خود برقرار کنید. این ارتباط عمیق، پایه و اساس یک رابطه قوی و پایدار است.
عدم وجود اهداف مشترک
اگر دو نفر در یک رابطه اهداف مشترکی نداشته باشند، ممکن است احساس کنند که در مسیرهای متفاوتی حرکت میکنند. این عدم هماهنگی در اهداف میتواند منجر به احساس تنهایی و عدم درگیری در رابطه شود. اهداف مشترک میتواند شامل اهداف شغلی، اهداف مالی، اهداف خانوادگی، و یا اهداف شخصی باشد. وقتی دو نفر در یک رابطه برای رسیدن به اهداف مشترک تلاش میکنند، احساس میکنند که در کنار یکدیگر هستند و از یکدیگر حمایت میکنند. برای ایجاد اهداف مشترک در رابطه، باید در مورد آرزوها و برنامههای خود با طرف مقابل صحبت کنید. در ضمن، باید سعی کنید تا اهدافی را پیدا کنید که برای هر دو نفر مهم باشند. رسیدن به اهداف مشترک، میتواند به تقویت رابطه و ایجاد احساس نزدیکی بیشتر کمک کند.
وجود مشکلات حل نشده
مشکلات حل نشده در یک رابطه میتوانند مانند باری سنگین بر دوش دو طرف باشند. این مشکلات میتوانند منجر به تنش، خشم، و دوری عاطفی شوند. اگر مشکلات به طور مداوم نادیده گرفته شوند یا به درستی حل نشوند، میتوانند به تدریج رابطه را فرسوده کنند. برای حل مشکلات در رابطه، باید به طور با صداقت و باز با یکدیگر صحبت کنید. در ضمن، باید سعی کنید تا دیدگاه طرف مقابل را درک کنید و به دنبال راهحلهایی باشید که برای هر دو نفر قابل قبول باشند. در صورت نیاز، میتوانید از یک مشاور زوجدرمانی کمک بگیرید تا مشکلات خود را حل کنید. حل مشکلات، به رابطه شما کمک میکند تا قویتر و سالمتر شود.
تاثیر فشارهای بیرونی
فشارهای بیرونی مانند استرس شغلی، مشکلات مالی، و یا مشکلات خانوادگی میتوانند بر روابط عاشقانه تاثیر منفی بگذارند. این فشارها میتوانند منجر به کاهش انرژی و وقت اختصاص داده شده به رابطه شوند. وقتی یکی از طرفین تحت فشار زیادی قرار دارد، ممکن است نتواند به طور کامل در رابطه درگیر شود و از طرف مقابل حمایت کند. برای مقابله با فشارهای بیرونی، باید به طور مشترک با طرف مقابل کار کنید. در ضمن، باید سعی کنید تا از یکدیگر حمایت کنید و به یکدیگر کمک کنید تا با استرسها مقابله کنید. در صورت نیاز، میتوانید از یک متخصص کمک بگیرید تا راهکارهای مدیریت استرس را یاد بگیرید. با همکاری و همدلی، میتوانید از این چالشها عبور کنید و رابطه خود را قویتر کنید. 
عدم قدردانی
عدم قدردانی از تلاشها و زحمات طرف مقابل میتواند منجر به احساس نادیده گرفته شدن و بیارزشی شود. وقتی یکی از طرفین احساس کند که تلاشهایش دیده نمیشود، ممکن است انگیزه خود را برای سرمایهگذاری در رابطه از دست بدهد. قدردانی، یک راه ساده و موثر برای نشان دادن عشق و احترام به طرف مقابل است. برای نشان دادن قدردانی، میتوانید از کلمات تشکر استفاده کنید، به طرف مقابل هدیه بدهید، و یا برای او وقت بگذارید. توجه داشته باشید شما میتوانید به او بگویید که چقدر از حضورش در زندگی خود سپاسگزار هستید. قدردانی، نه تنها باعث خوشحالی طرف مقابل میشود، بلکه رابطه شما را نیز تقویت میکند. با قدردانی از یکدیگر، میتوانید رابطه خود را گرم و صمیمی نگه دارید.
مقایسه با روابط دیگر
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، به ویژه در شبکههای اجتماعی، میتواند باعث ایجاد احساس نارضایتی و کمبود شود. وقتی به طور مداوم روابط دیگران را کاملا مطلوبتر از رابطه خود میبینید، ممکن است احساس کنید که در رابطه خود کمبود دارید. هیچ رابطهای کامل نیست و همه روابط با چالشهایی روبرو هستند. به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید. در ضمن، سعی کنید تا با طرف مقابل خود در مورد احساسات خود صحبت کنید. مقایسه، دزد شادی است. 
عدم صمیمیت جسمی و عاطفی
صمیمیت جسمی و عاطفی، نقش مهمی در ایجاد احساس نزدیکی و پیوند در یک رابطه عاشقانه دارد. اگر صمیمیت در رابطه کم باشد، ممکن است یکی از طرفین احساس کند که از طرف مقابل دور است و رابطه عمیقی وجود ندارد. صمیمیت جسمی میتواند شامل لمس، بوسه، آغوش، و رابطه جنسی باشد. صمیمیت عاطفی میتواند شامل به اشتراک گذاشتن احساسات، افکار، و تجربیات با یکدیگر باشد. برای افزایش صمیمیت در رابطه، باید با طرف مقابل خود در مورد نیازهای خود صحبت کنید. در ضمن، باید سعی کنید تا وقت بیشتری را با یکدیگر بگذرانید و فعالیتهایی را انجام دهید که هر دو از آن لذت ببرید. با افزایش صمیمیت در رابطه خود، میتوانید ارتباط عمیقتری با طرف مقابل برقرار کنید.
تعهد نداشتن
تعهد، به معنای وفاداری و پایبندی به رابطه است. اگر یکی از طرفین به رابطه متعهد نباشد، ممکن است از سرمایهگذاری عاطفی و تلاش برای حفظ رابطه خودداری کند. عدم تعهد میتواند ناشی از ترس از تعهد، عدم آمادگی برای رابطه جدی، و یا وجود گزینههای دیگر باشد. برای ایجاد تعهد در رابطه، باید در مورد انتظارات خود با طرف مقابل صحبت کنید. در ضمن، باید به او نشان دهید که به او اهمیت میدهید و برای رابطه ارزش قائل هستید. تعهد، پایه و اساس یک رابطه پایدار و موفق است. با تعهد به رابطه خود، میتوانید از آیندهای روشن در کنار یکدیگر لذت ببرید.
خودخواهی
خودخواهی در رابطه به این معنی است که یکی از طرفین فقط به نیازها و خواستههای خود توجه میکند و به نیازهای طرف مقابل توجهی نمیکند. این رفتار میتواند منجر به احساس نادیده گرفته شدن و بیارزشی در طرف مقابل شود. برای جلوگیری از خودخواهی در رابطه، باید سعی کنید تا به نیازهای طرف مقابل توجه کنید و به او احترام بگذارید. در ضمن، باید آماده باشید تا در رابطه سازش کنید و از خودگذشتگی نشان دهید. یک رابطه سالم، بر اساس احترام متقابل و توجه به نیازهای هر دو طرف استوار است. با اجتناب از خودخواهی، میتوانید رابطه خود را قویتر و پایدارتر کنید. با گذشت و مهربانی، میتوانید رابطه خود را به یک رابطه شاد و رضایتبخش تبدیل کنید.
فقدان سرگرمی و هیجان
فقدان سرگرمی و هیجان در رابطه میتواند باعث شود که رابطه یکنواخت و خستهکننده شود. وقتی دو طرف احساس کنند که رابطه فاقد جذابیت است، ممکن است انگیزه خود را برای سرمایهگذاری در رابطه از دست بدهند. برای افزودن سرگرمی و هیجان به رابطه، میتوانید فعالیتهای جدید و متنوع را با یکدیگر امتحان کنید. توجه داشته باشید شما میتوانید سفرهای کوتاه بروید، به کنسرت بروید، و یا به تفریحات هیجانانگیز بپردازید. مهم این است که کاری را انجام دهید که هر دو از آن لذت ببرید. با افزودن سرگرمی و هیجان به رابطه خود، میتوانید دوباره شور و اشتیاق را به رابطه خود بازگردانید. با کمی تلاش و خلاقیت، میتوانید رابطه خود را به یک ماجراجویی هیجانانگیز تبدیل کنید.
اعتیاد یا سایر مشکلات جدی
اعتیاد به مواد مخدر، الکل، یا ، و همچنین سایر مشکلات جدی مانند افسردگی یا اختلالات روانی، میتواند تاثیر مخربی بر روابط عاشقانه بگذارد. این مشکلات میتوانند باعث شوند که فرد نتواند به طور کامل در رابطه درگیر شود و از طرف مقابل حمایت کند. اگر یکی از طرفین با چنین مشکلی روبرو است، باید به دنبال کمک حرفهای باشد. درمان این مشکلات، میتواند به بهبود رابطه و بازگرداندن سلامت و شادی به زندگی فرد کمک کند. در ضمن، باید طرف مقابل از فرد معتاد یا دارای مشکل روانی حمایت کند و او را تشویق به دریافت کمک کند. با صبر و حمایت، میتوانید از طرف مقابل خود در این مسیر حمایت کنید و رابطه خود را قویتر کنید. سلامت روانی و جسمی، پایهای برای یک رابطه سالم و شاد است.
خب یه بار تو رابطه بودم که حس میکردم دارم خودمو له میکنم تا رابطه رو نگه دارم ، طرف مدام میگفت دوست داره ولی عملا هیچ انرژی نمیذاشت 🤷♂️ بعدا فهمیدم بعضی آدما اصلا بلد نیستن عشق ورزیدن رو یا شاید ترسیدن از صمیمیت دارن . نکته جالب این بود که اون رابطه تموم شد و الان تو رابطه جدیدی هستم که دقیقا برعکسه ، هر دو طرف همزمان انرژی میذارن و این فرقش رو حس کردم 👌 فکر کنم یه رابطه سالم وقتی شکل میگیره که دو نفر توی یه فرکانس باشن وگرنه یه طرف همیشه خسته میشه